σκολύτης

ο, Ν

ζωολ. γένος ξυλοφάγων κολεόπτερων εντόμων, αντιπροσωπευτικό τής οικογένειας σκολυτίδες, στο οποίο ανήκουν περισσότερα από 2.000 είδη, πολλά από τα οποία προκαλούν μεγάλες καταστροφές στα δένδρα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. scolytus, τ. ανώμαλα σχηματισμένος από το ρ. σκολύπτω].